W dniu 24 września 2019 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TS UE) wydał wyrok w sprawie C-136/17.
Treść wyroku w języku polskim jest dostępna tutaj.
Postępowanie dotyczyło skargi czterech osób, na francuski organ nadzorczy (CNIL), który umorzył postępowanie w sprawie odmowy usunięcia linków prowadzących do artykułów na ich temat przez Google. W odniesieniu do każdej z tych osób doszło do przetwarzania danych wrażliwych lub danych dotyczących czynów zabronionych. Chociaż postępowanie głównie dotyczyło wykładni przepisów na gruncie uprzednio obowiązującej Dyrektywy 95/46/WE, to jednak Trybunał uwzględnił w swoim uzasadnieniu również wejście w życie RODO.
Odpowiadając na pytanie pierwsze, Trybunał stwierdził, że art. 8 ww. dyrektywy, dotyczący przetwarzania danych wrażliwych oraz przestępstw, który został po kilku zmianach, przeniesiony do art. 9 ust. 1 oraz 10 Rozporządzenia 679/2016/UE, znajduje również zastosowanie do operatora wyszukiwarki internetowej. Treść odpowiedzi Trybunału na ww. pytanie potwierdza jego dotychczasowe orzecznictwo i zasadniczo można się było tego spodziewać. Druga grupa pytań dotyczyła tego, czy operator wyszukiwarki internetowej musi uwzględnić żądania usunięcia linków prowadzących do stron internetowych oraz ewentualnych wyjątków od tego obowiązku. Trybunał stwierdził, że operator wyszukiwarki jest co do zasady zobowiązany do uwzględnienia żądania usunięcia linków prowadzących do stron zawierających szczególne kategorie danych, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w dyrektywie. Jednym z takich wyjątków był art. 8 ust. 2 lit. e) dyrektywy 95/46/WE, który pozwalał na przetwarzanie danych wrażliwych, jeżeli zostały one podane do publicznej wiadomości przez samą osobę. W takim przypadku operator nie musi usuwać linków, jednakże nawet w tym przypadku osoba ma prawo do wniesienia sprzeciwu z przyczyn związanych z jej szczególną sytuacją. Jednocześnie w każdym przypadku operator wyszukiwarki musi sprawdzić, czy z uwagi na względy związane z ważnym interesem publicznym, o których mowa w art. 8 ust. 4 dyrektywy 95/46 lub art. 9 ust. 2 lit. g) rozporządzenia 2016/679, umieszczenie linku do danej strony jest niezbędne do skorzystania przez internautów z prawa do wolności informacji.
Odpowiadając na ww. grupę pytań, Trybunał wskazał na pewne zasady postępowania, tzn. konieczność zachowania wszystkich wymogów prawa w przypadku przetwarzania danych wrażliwych czy też na to, że co do zasady prawo do prywatności przeważa nad prawem do wolności informacji internautów, jednakże wyważenie to musi być przeprowadzone przez samego administratora – w tym przypadku operatora wyszukiwarki (naturalnie wyważenie to może być poddane ocenie przez organ nadzorczy i sądy). Odpowiadając na ostatnią grupę pytań, Trybunał dokonał wykładni pojęcia „przestępstw” i czynów zabronionych, o których mowa w art. 8 ust. 5 dyrektywy, wskazując, że należą do nich również informacje dotyczące postępowania sądowego. W uzasadnieniu, Trybunał wskazał dodatkowo, że dotyczy to także art. 10 Rozporządzenia, a okoliczność czy osoba została skazana czy nie, nie ma znaczenia dla klasyfikacji ww. informacji, jako wchodzącej w zakres tego przepisu. Trybunał odniósł się również do kwestii ewentualnego usunięcia informacji dotyczących przestępstw, które nie są już aktualne.
W tym przypadku, podobnie jak w przypadku danych wrażliwych, Trybunał wskazał, że operator musi usunąć takie linki, jeżeli w konkretnym przypadku prawo do ochrony danych osobowych przeważa nad prawem do informacji potencjalnie zainteresowanych internautów. Jednakże w treści uzasadnienia Trybunał dodał, że nawet w przypadku nieusunięcia linku operator musi w taki sposób zorganizować wyświetlanie wyników w wyszukiwarce, aby oddawały one aktualny stan sprawy, co oznacza, że linki z najbardziej aktualnymi informacjami muszą znajdować się na pierwszym miejscu listy wyszukiwania.