Art. 1. Zakres przedmiotowy ustawy
1. Ustawę stosuje się do ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w zakresie określonym w art. 2 i art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/679”.
2. Ustawa określa:
1) podmioty publiczne obowiązane do wyznaczenia inspektora ochrony danych oraz tryb zawiadamiania o jego wyznaczeniu;
2) warunki i tryb akredytacji podmiotu uprawnionego do certyfikacji w zakresie ochrony danych osobowych, akredytowanego przez Polskie Centrum Akredytacji, zwanego dalej „podmiotem certyfikującym”, podmiotu monitorującego kodeks postępowania oraz certyfikacji;
3) tryb zatwierdzenia kodeksu postępowania;
4) organ właściwy w sprawie ochrony danych osobowych;
5) postępowanie w sprawie naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych;
6) tryb europejskiej współpracy administracyjnej;
7) kontrolę przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych;
8) odpowiedzialność cywilną za naruszenie przepisów o ochronie danych osobowych i postępowanie przed sądem;
9) odpowiedzialność karną i administracyjne kary pieniężne za naruszenie przepisów o ochronie danych osobowych.
Art. 2. Ograniczenie stosowania przepisów do działalności związanej z materiałami prasowymi, działalności literackiej, artystycznej oraz wypowiedzi akademickich
1. Do działalności polegającej na redagowaniu, przygotowywaniu, tworzeniu lub publikowaniu materiałów prasowych w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz. U. poz. 24, z późn. zm.), a także do wypowiedzi w ramach działalności literackiej lub artystycznej nie stosuje się przepisów art. 5-9, art. 11, art. 13-16, art. 18-22, art. 27, art. 28 ust. 2-10 oraz art. 30 rozporządzenia 2016/679.
2. Do wypowiedzi akademickiej nie stosuje się przepisów art. 13, art. 15 ust. 3 i 4, art. 18, art. 27, art. 28 ust. 2-10 oraz art. 30 rozporządzenia 2016/679.
Art. 3. Zmiana celu przetwarzania danych osobowych w ramach realizacji zadania publicznego – zwolnienie z obowiązku informacyjnego
1. Administrator wykonujący zadanie publiczne nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia 2016/679, jeżeli zmiana celu przetwarzania służy realizacji zadania publicznego i niewykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia 2016/679, jest niezbędne dla realizacji celów, o których mowa w art. 23 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz przekazanie tych informacji:
1) uniemożliwi lub znacząco utrudni prawidłowe wykonanie zadania publicznego, a interes lub podstawowe prawa lub wolności osoby, której dane dotyczą, nie są nadrzędne w stosunku do interesu wynikającego z realizacji tego zadania publicznego lub
2) naruszy ochronę informacji niejawnych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, administrator zapewnia odpowiednie środki służące ochronie interesu lub podstawowych praw i wolności osoby, której dane dotyczą.
3. Administrator jest obowiązany poinformować osobę, której dane dotyczą, na jej wniosek, bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku, o podstawie nieprzekazania informacji, o których mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia 2016/679.
Art. 4. Pośrednie pozyskiwanie danych osobowych – zwolnienie z obowiązku informacyjnego
1. W zakresie nieuregulowanym w art. 14 ust. 5 rozporządzenia 2016/679 administrator wykonujący zadanie publiczne nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 14 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia 2016/679, jeżeli służy to realizacji zadania publicznego i niewykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia 2016/679, jest niezbędne dla realizacji celów, o których mowa w art. 23 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz przekazanie tych informacji:
1) uniemożliwi lub znacząco utrudni prawidłowe wykonanie zadania publicznego, a interes lub podstawowe prawa lub wolności osoby, której dane dotyczą, nie są nadrzędne w stosunku do interesu wynikającego z realizacji tego zadania publicznego lub
2) naruszy ochronę informacji niejawnych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, administrator zapewnia odpowiednie środki służące ochronie interesu lub podstawowych praw i wolności osoby, której dane dotyczą.
3. Administrator jest obowiązany poinformować osobę, której dane dotyczą, na jej wniosek, bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku, o podstawie nieprzekazania informacji, o których mowa w art. 14 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia 2016/679.
Art. 5. Ograniczenie prawa dostępu do informacji o fakcie przetwarzania danych przez administratora
1. Administrator wykonujący zadanie publiczne nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 15 ust. 1-3 rozporządzenia 2016/679, jeżeli służy to realizacji zadania publicznego i niewykonanie obowiązków, o których mowa w art. 15 ust. 1-3 rozporządzenia 2016/679, jest niezbędne dla realizacji celów, o których mowa w art. 23 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz wykonanie tych obowiązków:
1) uniemożliwi lub znacząco utrudni prawidłowe wykonanie zadania publicznego, a interes lub podstawowe prawa lub wolności osoby, której dane dotyczą, nie są nadrzędne w stosunku do interesu wynikającego z realizacji tego zadania publicznego lub
2) naruszy ochronę informacji niejawnych.
2. W przypadku gdy wykonanie obowiązków, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 3 rozporządzenia 2016/679, wymaga niewspółmiernie dużego wysiłku związanego z wyszukaniem danych osobowych, administrator wykonujący zadanie publiczne wzywa osobę, której dane dotyczą, do udzielenia informacji pozwalających na wyszukanie tych danych. Przepis art. 64 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149 i 650) stosuje się odpowiednio.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, administrator zapewnia odpowiednie środki służące ochronie interesu lub podstawowych praw i wolności osoby, której dane dotyczą.
4. Administrator jest obowiązany poinformować osobę, której dane dotyczą, na jej wniosek, bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie miesiąca od dnia otrzymania wniosku, o podstawie niewykonania obowiązków, o których mowa w art. 15 ust. 1-3 rozporządzenia 2016/679.
Art. 5a. Ograniczenie dostępu do danych osobowych ze względu na konieczność prawidłowego wykonania zadania publicznego
1. Administrator, który otrzymał dane osobowe od podmiotu realizującego zadanie publiczne, nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 15 ust. 1-3 rozporządzenia 2016/679, w przypadku gdy podmiot przekazujący dane osobowe wystąpił z żądaniem w tym zakresie ze względu na konieczność prawidłowego wykonania zadania publicznego mającego na celu:
1) zapobieganie przestępczości, wykrywanie lub ściganie czynów zabronionych lub wykonywanie kar, w tym ochronę przed zagrożeniami dla bezpieczeństwa publicznego i zapobieganie takim zagrożeniom;
2) ochronę interesów gospodarczych i finansowych państwa obejmującą w szczególności:
a) realizację i dochodzenie dochodów z podatków, opłat, niepodatkowych należności budżetowych oraz innych należności,
b) wykonywanie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych i niepieniężnych oraz wykonywanie zabezpieczenia należności pieniężnych i niepieniężnych,
c) przeciwdziałanie wykorzystywaniu działalności banków i instytucji finansowych do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi,
d) ujawnianie i odzyskiwanie mienia zagrożonego przepadkiem w związku z przestępstwami,
e) prowadzenie kontroli, w tym kontroli celno-skarbowych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, administrator udziela odpowiedzi na żądanie wniesione na podstawie art. 15 rozporządzenia 2016/679 w sposób, który uniemożliwia ustalenie, że administrator przetwarza dane osobowe otrzymane od podmiotu wykonującego zadanie publiczne.
Art. 6. Wyłączenie stosowania przepisów ustawy w przypadku przetwarzania danych osobowych w celu zapewnienia bezpieczeństwa narodowego lub przez służby specjalne
Ustawy oraz rozporządzenia 2016/679 nie stosuje się do:
1) przetwarzania danych osobowych przez jednostki sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 1, 3, 5, 6 i 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62 i 1000), w zakresie, w jakim przetwarzanie to jest konieczne do realizacji zadań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa narodowego, jeżeli przepisy szczególne przewidują niezbędne środki ochrony praw i wolności osoby, której dane dotyczą;
2) działalności służb specjalnych w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2017 r. poz. 1920 i 2405 oraz z 2018 r. poz. 138, 650, 723 i 730).
Art. 6a. Przetwarzanie danych osobowych w ramach wykonywania kompetencji Prezydenta RP
1. Do przetwarzania danych osobowych w ramach wykonywania konstytucyjnych i ustawowych kompetencji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie nieobjętym bezpieczeństwem narodowym, stosuje się odpowiednio przepisy art. 4-7, art. 11, art. 12, art. 16, art. 17, art. 24 ust. 1 i 2, art. 25 ust. 1 i 2, art. 28-30, art. 32, art. 34, art. 35, art. 37-39 i art. 86 rozporządzenia 2016/679 oraz przepisy art. 6 i art. 11 ustawy.
2. Przetwarzanie danych, o których mowa w art. 9 i art. 10 rozporządzenia 2016/679, następuje w zakresie niezbędnym do realizacji konstytucyjnych i ustawowych kompetencji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli prawa lub wolności osoby, której dane dotyczą, nie są nadrzędne w stosunku do realizacji zadań wynikających z tych kompetencji.
Art. 7. Postępowanie przed Prezesem Urzędu Ochrony Danych Osobowych
1. W sprawach nieuregulowanych w ustawie do postępowań administracyjnych przed Prezesem Urzędu Ochrony Danych Osobowych, zwanym dalej „Prezesem Urzędu”, o których mowa w rozdziałach 4-7 i 11, stosuje się ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
2. Postępowanie przed Prezesem Urzędu jest postępowaniem jednoinstancyjnym.
3. Do postanowień wydanych w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, na które zgodnie z ustawą z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego służy zażalenie, przepisów o zażaleniu nie stosuje się.
4. Na postanowienia, o których mowa w ust. 3, służy skarga do sądu administracyjnego.
Zobacz także: WYTYCZNE
