1. W razie braku decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony na mocy art. 36 lub braku odpowiednich zabezpieczeń określonych w art. 37 państwa członkowskie zapewniają, by przekazanie lub określona kategoria przekazywania danych osobowych do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej mogły nastąpić wyłącznie pod warunkiem że przekazanie jest niezbędne:
a) w celu ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby;
b) w celu zabezpieczenia uzasadnionych interesów osoby, której dane dotyczą, jeżeli prawo państwa członkowskiego przekazującego dane osobowe tak stanowi;
c) dla zapobieżenia bezpośredniemu, poważnemu ryzyku naruszenia bezpieczeństwa publicznego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego;
d) w indywidualnym przypadku do celów, o których mowa w art. 1 ust. 1; lub
e) w indywidualnym przypadku, dla ustalenia, dochodzenia lub obrony roszczeń w związku z celami określonymi w art. 1 ust. 1.
2. Danych osobowych nie przekazuje się, jeżeli właściwy organ przekazujący stwierdzi, że podstawowe prawa i wolności konkretnej osoby, której dane dotyczą, są nadrzędne wobec interesu publicznego przemawiającego za przekazaniem, o którym mowa w ust. 1 lit. d) i e).
3. Jeżeli przekazanie odbywa się na podstawie ust. 1, musi być udokumentowane, a dokumentacja, w tym data i godzina przekazania, informacje o właściwym organie odbierającym, uzasadnienie przekazania oraz przekazane dane osobowe, musi zostać udostępniona na żądanie organowi nadzorczemu.
(72) Jeżeli nie wydano decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony lub nie ma odpowiednich zabezpieczeń, przekazanie lub określona kategoria przekazań może nastąpić tylko w szczególnych sytuacjach, gdy jest to konieczne, dla ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby, lub dla zabezpieczenia uzasadnionych prawnie interesów osoby, której dane dotyczą, zgodnie z wymogami prawa państwa członkowskiego przekazującego dane osobowe; dla zapobieżenia bezpośredniemu, poważnemu zagrożeniu dla bezpieczeństwa publicznego państwa członkowskiego lub państwa trzeciego; w indywidualnym przypadku dla celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kary, w tym dla ochrony przed zagrożeniami dla bezpieczeństwa publicznego i zapobiegać takim zagrożeniom; w indywidualnym przypadku dla celów ustalenia roszczenia, jego dochodzenia lub obrony. Wyjątki te należy interpretować wąsko i nie powinny one umożliwiać częstego, masowego i zorganizowanego przekazywania danych osobowych ani przekazywania danych na dużą skalę; powinny też być ograniczone do danych ściśle niezbędnych. Takie operacje przekazywania powinny być udokumentowane, a dokumentacja ta powinna być udostępniana na żądanie organowi nadzorczemu w celu kontroli zgodności przekazania z prawem.
Zobacz także: WYTYCZNE
