Humorystyczny quiz wiedzy o naruszeniach

1/10 W przypadku naruszenia ochrony danych osobowych:

zmieniam tożsamość i zapuszczam wąsy, mam rodzinę na wsi – w lasach UODO mnie nie znajdzie,

staram się zatrzeć ślady i zwalić winę na innych – statystycznie mam na to spore szanse,

powiadamiam przełożonego oraz inspektora ochrony danych – czekam na wskazówki,

mam odpowiednie wsparcie w szufladzie – u nas w biurze nie sprawdzają jeszcze alkomatem.

2/10 Należy dokonać zgłoszenia naruszenia do Urzędu Ochrony Danych Osobowych:

z zasady w ciągu 72h od jego stwierdzenia,

tylko pod groźbą tortur i to dopiero po drugim paznokciu,

jeśli sprawa jest w prasie i walczymy już tylko o honor,

zawsze, Prezes Urzędu jest jak Monika Olejnik - powinien wiedzieć wszystko.

3/10 Osobę, której dane dotyczą informujemy o naruszeniu:

tylko gdy zażąda tego UODO – w końcu każdy ma swoje dziwactwa,

gdy wydarzeniu towarzyszy wysokie ryzyko naruszenia praw i wolności jednostki,

gdy ta osoba jest celebrytą i możemy znaleźć się na Pudelku,

jeśli jest to ktoś z rodziny, ale nie tej z Trójmiasta.

4/10 Administrator jest zobowiązany:

dokumentować naruszenie, o ile jest ono ciekawsze od trzeciego sezonu Wiedźmina,

nic nie piszemy – przecież nie zostawiamy śladów!

dokumentować wszelkie naruszenia ochrony danych osobowych, w tym okoliczności ich wystąpienia, skutki oraz podjęte działania zaradcze,

dokumentować naruszenie, jeśli dotyczyło naszych współpracowników a zbliża się czas podziału okresowych premii.

5/10 Ocenę naruszenia należy zawsze przeprowadzać:

z wykorzystaniem metodologii wyodrębniania implikacji ontologicznych typu redukcyjnego,

no…. przynajmniej na trzeźwo,

z wykorzystaniem przejrzystej, efektywnej i powtarzalnej metody,

już po fakcie, w republice bananowej, gdy jesteśmy bezpieczni.

6/10 Naruszenie poufności danych może polegać na:

przypadkowej zmianie informacji w koszykach zakupowych klientów sklepu internetowego,

czasowej niedostępności części zbioru danych dla administratora,

bezprawnym usunięciu części zbioru danych przez podmiot przetwarzający,

przypadkowym opublikowaniu opisu życia osobistego współpracowników w intranecie organizacji.

7/10 Moment stwierdzenia naruszenia to:

moment, w którym otrzymaliśmy wypowiedzenie,

moment zakończenia analizy ryzyka związanego z naruszeniem,

moment, w którym mamy wystarczający stopień pewności co do tego, że miało miejsce zdarzenie zagrażające bezpieczeństwu, które doprowadziło do naruszenia ochrony danych,

moment, w którym przez pomyłkę dostaliśmy pasek płacowy kolegi z IT i uświadomiliśmy sobie, że matematyka nie jest jednak taka nudna.

8/10 Działania korekcyjne i prewencyjne:

mają za zadanie minimalizować skutki naruszenia i zapobiec jego powtórzeniu,

to przede wszystkim widowiskowy i uczciwy proces winnych, a także spektakularna ich egzekucja,

przeprowadzamy, gdyż należy je wskazać w zgłoszeniu do UODO,

nic nie pomogą, ludzie i tak się nie nauczą….

9/10 Organizacyjne i techniczne środki bezpieczeństwa:

odkąd mamy podwykonawców z Włoch – małą rodzinną firmę z zasadami – już nie są nam potrzebne,

wprowadzamy uwzględniając stan wiedzy technicznej, koszt wdrażania oraz charakter, zakres, kontekst i cele przetwarzania oraz ryzyko naruszenia praw lub wolności osób fizycznych o różnym prawdopodobieństwie wystąpienia i wadze,

są za drogie – taniej jest pozbyć się danych,

tak, mamy w biurze wodę z Lichenia.

10/10 W przypadku stwierdzenia naruszania po stronie podmiotu przetwarzającego:

bijemy się w pierś – szwagier chciał wziąć tą fuchę za pół ceny,

podmiot przetwarzający bez zbędnej zwłoki zgłasza je administratorowi,

ostatni raz komukolwiek przekazujemy jakiekolwiek informacje…

zgłaszamy sprawę do Urzędu i staramy się o status świadka koronnego.