Izba Społeczna hiszpańskiego Sądu Najwyższego (La Sala de lo Social del Tribunal Supremo) orzekła, że tzw. „Projekt Tracker” (Proyecto Tracker) – wprowadzony przez hiszpańską spółkę Telepizza S.A.U. – jest niezgodny z przepisami i narusza konstytucyjne prawa jednostki, w tym w szczególności prawo do prywatności. W założeniu tego programu, pracownicy spółki, którzy zajmowali się dowozem zamówień do klientów, zobowiązani byli we własnym zakresie zorganizować sobie urządzenie mobilne z dostępem do Internetu oraz zainstalować na tym urządzeniu dedykowaną aplikację w celu ułatwienia śledzenia ich geolokalizacji podczas realizowanych dostaw.
Pozew zbiorowy przeciwko spółce
Z opublikowanego komunikatu wynika, że postępowanie w tej sprawie zostało zainicjowane pozwem zbiorowym. Sąd w rozstrzygnięciu wskazał, że powództwo było uzasadnione i zobowiązał hiszpańską spółkę do zaprzestania stosowanych praktyk w zakresie funkcjonowania „Projektu Tracker”. W ocenie sądu, projekt biznesowy wprowadzony przez Telepizzę S.A.U. naruszał prawo do prywatności osób, które w ramach realizacji obowiązków pracowniczych, dostarczały zamówienia do klientów. Dodatkowo, sąd podkreślił, że spółka naruszyła zasadę proporcjonalności, ponieważ w świetle stanu faktycznego sprawy, mogła ona zastosować środki, które w mniejszym stopni ingerowałyby w prywatność pracowników.
Niedopuszczalne kary dla pracowników
Hiszpański Sąd Najwyższy uznał, że spółka nie przekazała swoim pracownikom odpowiednich informacji w zakresie wprowadzenia i funkcjonowania „Projektu Tracker”. Za niedopuszczalne uznał praktyki przedsiębiorcy polegające na karaniu pracowników za niedostosowanie się do wdrożonych rozwiązań, poprzez m.in. utratę wynagrodzenia wraz z rekompensatą za zakup urządzenia oraz zapewnienie łącza internetowego. Jednocześnie – jak podkreślił orzekający sąd – realizacja „Programu Tracker” była również niezgodna z wewnętrznymi regulacjami spółki dotyczącymi prowadzenia konsultacji z pracownikami.
Geolokalizacja co do zasady dopuszczalna
Sąd Najwyższy wskazał w swoim orzeczeniu, że wyrok co do zasady nie kwestionuje legalności zastosowania geolokalizacji do śledzenia dostarczenia zamówienia do klienta. W jego ocenie, nie można generalnie zaprzeczyć, że zastosowanie takich rozwiązań jest niezgodne z prawem, w szczególności w obecnych – pandemicznych – czasach, gdzie system obsługi klientów na odległość mocno się rozwinął, a przedsiębiorcy poszukują nowych rozwiązań. Sąd Najwyższy wskazał jednak, że mechanizmy zastosowane przez Telepizzę S.A.U. są niezgodne z prawem. System wdrożony przez spółkę nie gwarantował bowiem w odpowiednim zakresie ochrony konstytucyjnych praw jednostki, w tym w szczególności prawa do prywatności. W ocenie sądu orzekającego, przedsiębiorca mógł zastosować mniej inwazyjne sposoby ingerencji w prywatność pracowników.
Współpraca jest niezbędna
Hiszpański sąd wskazał, że pracodawca i pracownicy powinni wspólnie ustalać warunki funkcjonowania w przedsiębiorstwie tego typu rozwiązań. Niestety, w przedmiotowej sprawie zabrakło takich ustaleń. Spółka jednostronnie podjęła decyzję o wprowadzeniu „Projektu Tracker”, a następnie zaczęła wyciągać negatywne konsekwencje wobec pracowników, którzy się do niego nie dostosowali. Zapłata dostawcom określonych rekompensat za zakup i zagwarantowanie funkcjonowania urządzenia do obsługi aplikacji Telepizzy – w ocenie sądu – nie usprawiedliwia w żadnym razie tak daleko posuniętej ingerencji w ich prywatność.
Źródło: